histori dashurie........

Dite vjeshte...... dhimbja ime

Nje rruge e shkrete....
shume gjethe te vyshkura shtruar
si nje qilim vjeshtor plot trishtim
nje ere e thate me perplaset fytyres
shume ftohtesi me sjell
Ne kete dite Tetori dicka ndodhi...
Se ndjej egersine e natyres pasi..
skutat e shpirtit tim jane ndezur
si vullkane te shumte, ku llava
si nje lum i marre merr cdo ndjenje
qe del perpara. Eeshte egersia, krenariae thyer
humbja dhe se fudni dashuria e lenduar. Pse duhet te
ndodhte, Pse?
Eshte pyetja qe me persekuton
qe nga momenti qe morra ate telefonate
e cila shkundi pemen e dahsurise sime te paster,
ku cdo frute ra pa jete ne tokene copetuar
nga korrupsioni imoral.
Ai ze me kumbon akoma, me ndjek me sy hapur, ne
enderr, kudo.
Ai njeriu qe i dhurova zemren time shpirtin tim,
kohen time, me theu ne bese. Mbylli me force librin
e dashurise sone pa pyetur, pa pandehur dhe gervishi
cdo kapitull te saj. Pse, pse , pse me kumbon si nje refren i forte Rocku qe kalon cdo limit me nje shpejtesi sketerre.
Dritherimat e trupit akoma i ndjej, qenien time
te shtypur ne nje imazh bardhe e zi e shoh,
kur ajo lajmeroi ne telefon, "I'm pissed at you!! Dont talk to him anymore!!!. Ishte sikur melodia e jetes sime u shkeput dhe cdo tingull ndaloi, qetesia therese nxiste me shume rrahjet e zemres qe po dilte nga kraharori si nje kal i terbuar, deshte lirine, hapesiren per te jetuar por ishte vone. Cdo gje u erresua, degjova zerin tim qe morri komande dhe mesazhin qe perpunoi, "Ypu deal with him as for me i am done with him long time ago!" Dhe mbyllja e receptorit me pas si nje akt i pakontrollueshem. Spyeta kush ishte, perse ma bente mua kete gjest por ishte nje femer e irrituar , e ere ne moshe, ndoshta adoleshente qe deshte te pronezonte dike qe une ejetoja dhe me perkiste mua per nje kohe te gjate.
Euforia u shnderruar ne dhimbje, lot pa fund qe merrnin me rrjedhen etyre gishterinjt e mi te ftohte nga era e cmendur kembet me conin ne drejtim te paditur, e rrisnin ritmin e tyre si ne nje gare ku trofeu do te ishte shkaterrimi.
Por une eksiha marr goditjen tashmeajo cngelej ishte perfundimi im. Sdija cte beja, imazhet e momenteve te kaluara bashke me shkonin si nje film pa muzike, pa ndjenje, lotet u zevendesuan nga nje ngurtesim, perqendrimi ne nje vend te caktuar dhe e vecuar nga cdo gje e gjalle rreth meje. Mneodja se telefoni do binte, do degjoja zerin e tij por intuita me kishte genjyer kesaj here, prisja buze krevatit si nje femij qe pret gjoksin e nenes te ushqehet por asgje........ qetesia varr me tmerronte, me ritkhente ngjarjen e asaj dite. Mendja me punonte si nje formular shkencor duke kerkuar pergjigje, Pse ma beri keshtu? Cte kisha bere valle? Pyetje te pafundme qe me fusnin ne nje vorbull te pafund konfuzioni,une isha vetem, e dermuar, e lenduar por mbi te gjitha e thyer ne krenari. Mu thye ajo gje qe askush sarrinte ta prekte, ma burgosi, gozhdoi si nje krisht, e vari e dogji si nje Zhan Dark.

E doja? Jo, nese e doja sdo ta lija te lire. E adhuroja? Jo te gjithe qenien e tij mbase natyren e qeshur. Kisha nevoje per te? Po, ai erdhi atehere kur une dnjeja boshllek, desha nje fare ngrohtesie. Por cte jete valle qe me lidh me kete qenie kaq mizore, Ah po, raporti qe ndertuam qeshjet , lotet.
Serish jam vetem, e plagosur, carmatosur nga cdo imunitet social, shpirteror , shendetsor. me neveritet fjala "buke", me neveritet akti "te qesh", e urrej te ndjerit "gjume", kam dal nga cdo faze njerezoredhe kam krijuar nje "guacke mbrojtese" qe eshte larg njerezve, jetes, eshte brenda dhe vetem brenda dhimbjes sime.
Kane kaluar 4 dite, zeri i tij akoma ska trokitur ne veshet e mi, tani cdo shprese po tretet, ai sdo marr kushedi nga eshte duke ecur, qeshur, folur, me ke? Ajo qe vret me shume eshte serish. Pse ma shperbleu keshtu, pse theu ate gje te shtrenjte te jetes sime. I dhurova shume kehsilla, ngrohtesi, vend ku te qante hallet dhe vjen nje dite si per ironi te fatit e ben zemren gure, me hedh tutje si nje leter pa vlere. Me kujtohet nata e fundit me te, thote te dua te dua pa rreshtur duke kafshuar puthjen time ne marrezine e pijes dhe e besoj me shume se cdo here tjeter por ploti i kesaj historie mbyllet, sperfundon si nje film Holliwoodian, happily ever after, por nje telefonate e shnderron nje lidhje kaq te bukur me shpejtesine e drites ne nje te shkuar. Ajo e shkuar akoma me ndjek pas si nje fantazme qe sgjen qetesi, duke me torturar ne lengimin tim dhe smund ta ngushelloj, nje perqafim ti afroj , se ajo jam une.
Jtea vazhdon dhe oret kalojne, dhe e di se rete do shkojne nje dite dhe dielli do ndricoj serish, por tek tuk ndonje pike shiu ne ajer do lag faqen time e do me sjell dhimbjen e nje dite vjeshte. Diten kur mu thye krenaria e bashke me te besimi tek njeriu....

Te duash eshte te vuash, por ska gje me te bukur sesa vuajtja per dashurine e paster e te sinqerte.......

Dashuria eshte nje ndjenje aq e bukur sa aq dhe e dhimbshme, seshte hera e pare qe kam ndjere dicka te tille dhe jam lenduar por kam menduar se u bera me e forte te perballoj perplasjet me dallget e jetes por mesa shoh perfundoj ne nje pike, eshte shume veshtire te gjesh nje njeri te mire ku mund te te mbeshtetesh gjithe qenien tende, Besimi qenka dicka shume e forte dhe shume delikate njekohesisht, se mohoj ndihem e dermuar ,mendja me punon shpesh here aty, por kam kuptuar qe njeriu ka raste ska besim as tek vetja e vet , ne rastin e njeriut me te cilin krijova nje lidhje aq te bukur por nga ana tjeter e monedhes me lendoi kaq shume. I guess people change or maybe they are too scared to accept love the most beatiful feeling of all. Time will heal my wounds and give me more space to analize the " man" factor. As for him i am sure he will feel my pain in one way or another but it will be too late.

Nuk Doja te qaja ma fshihu lotin qe zbriste lere,mazuri gojen te mos flisja ,Mos me tha ne serisht do te takohemi,qesh dhe une buzeqesha .
E shikoja tek largohej dhe me pershendeste me dore une nuk kisha force ta pershendesja .
Zemra ulerinte dhe thoshte ,
-mos e ler te iki ai po iken mos e ler.
Bisedoj me henen po ajo eshte larg dhe vallezon me me misterin e valeve te detit .
Ike ne nje bote ku askush nuk e di a egziston .
Ike duke me thene se serisht do te takoheshim .
Ike dhe buzet nuk mi dhe per te fundit here .
Por une do te vi te te puth dhe te te them Gezuar ditelindjen .
Eh c'rruge e gjate deri tek buzet e tua,por une do vi le te derdhen muzgjet e mia neper valixhe kujtimesh le ti hipin nderimit te harimit une do te vi.
Cigarja digjet e bashke me te digjet cirili i gjakut te buzes se kafshuar.
Si do te jete jeta ime tani pa ty ?
Pres nje pergjigje por jasht vetem shi .
Dhe gjithmone ne momentet me delikate te jetes time bie shi edhe ti ne nje moment te tille hyre ne jeten time dhe solle ne te dashuri lumturi Gezim shi dhe hidherim njekohesisht ai nuk me ndahet me eshte bete sinonim i jetes time .
JAm vetem nje 22 vjecare ,nje 22 vjecare e pa fat qe pyet se si do te jete jeta e saje .Por asnjeri nuk kthen pergjigje as ti vete sepse ti nuk mund te degjosh me nuk mund te qeshesh me nuk mund te qash me ti nuk mund te besh me asnjegje .Edhe funeralin tend e perjetova si e hutuar Ne momentin kur trupi yt u ul une isha me ty aty brenda .
Shpirti im ngeli aty te te bente shoqeri se mos ndjeje vetmine e nates se pare .
Shpirti im ngeli aty u varos me ty e me ne u varos dashuria endrat rinia dhe gjithcka .
Sa frike kisha naten e pare isha e vetmuar .Mbeshteta koken mbi jastekun e bute dhe qava ,qava derisa qepallat si gjethe te kalbura rane ne qellin e nxete te syve te mi .
E ndjeva se me rembeu nje gjume i rende .Nje dege e thare u perplas mbi xhamin e dritares time dhe nata ma trembi .
Mu duk sikur nata do te shtndrohej nje dore perbindeshe dhe do te me rembente .
Mbi tavolin ndriconte maja e thikes e rrembeva dhe e mbeshteta ne cepin e buzes ishte e mprete e ftote majen e saje e reshqita ne mjeker e pastaj ne qafe .
pikat e gjakut zbriten ne gjoks dhe maja e hiken ndalij ne cepin e dores .
Rahjet ishin te dobta dhe ai gjak qe capitej neper ato damare dukej sikur lypte meshire .
Mos mos mos e prek .e shtrengova thiken jo jo nuk mund ta vrisja veten .Gjithmone ti me kishe thene qe jeta te ka falur nje shanc te bukur per te jetuar te cilen nuk ta dha ty zemer.
Te lash te ikesh por une do te vi nje dite dhe perjetesisht me ty do te ri.

NATA E KRIMIT
Ishte 18,nuk ishte 19 dhjetor
ishte mbasdite ,nuk ishte paradite
ishim te r.house,nuk ishim te sigenito
isha me shoqeri,jo vetem
kur....me kalon nje bjonde perpara,jo brune
me tha,nuk i thashe une te kercejme
isha dru,nuk isha esell
kur qe nga ajo dite mu be fiksim.isha i lidhur me tjeter nuk isha vetem
u ndava.....
dhe qe prej asaj dite mu be fiksim.
tani po bej transplant zemre qe ta heq qafe,

NJERIU I HARRUAR
..............
... te gjith e dinin qe te doja shum...ti vet kerkove qe vec per ty te isha une...por ajo ndjenj aq e vertet ... sot ka humbur si kripa ne det...ato sy te dashuruar....me urrejtje jan mbuluar...momentet tona u zhduken ... ashtu si dhe petalet e atij trendafili te kuq...qe dite pas dite flete-flete u tha...zeri jot ne mendje me esht perseritur...por sot ai ze eshte i lodhur i rraskapitur....dhe ledhatimet e tua dikur te ngrohta ...sot jan akull per trupin tim...sot me date ........ato ledhatime gjeten perfundim...se jan me te ftohta se vet bota...per nete me rradh me ke torturuar...por sot te vura nje emer :"NJERI I HARRUAR"... prandaj une skam nevoj per nje njeri ....se askush prej nesh e njeh fjalen dashuri...ne nje mesazh padashje te ruajtur.."NJERIU I HARRUAR" ka shkruar shpirti im...por nuk e di ne ajo fjal ka kuptim...nuk ben me pjes ne fjalorin tim...ndoshta un nuk jam e lumtur....por endrrat e mia nuk jan mbuluar nga erresira...une jam e lir te fluturoj...un jam e lir te shkuaren ta harroj...dhe ti "NJERI I HARRUAR" mos me gjyko pse te them STE DUA...mos me gjyko se nje zot e di c'ishe dikur ti per mua....nje zot e di sa i doja un ata sy ....nje zot e njeh ndjenjen qe kisha per ty....

KAM MESUAR QE...
qe dashuria lendon ateher kur ti nuk e pret...
qe gjerat e bukura nuk zgjasin...
qe te enderrosh esht me mir se te jetosh...
qe ka endrra te cilat nuk behen kurr realitet...
qe nje njeri sado i mir qe mund te jet heret apo von do te lendoj...
qe cdogje fillon per te pasur nje fund...


dhe kupton se ajo qe po ndertoje nuk
ishte asgje me shum se nje keshtjell rere....
dhe fillon te mesosh
se puthjet nuk jan contrata ...
dhe se fjalet nuk jan premtime...
dhe fillon te pranosh humbjen me koken lart...
me syt e hapur
me ndihmen e nje te rrituri
e jo me dhimbjen e nje femije...
dhe fillon te ndertosh rrugen tende minut pas minute...
sepse rruga e se ardhmes esht shum e pa sigurt qe ti te besh plane...


por tani do ta kaloj..shum koh kam humbur...
te kam dashur shum...
por nuk ndoqe zemren e sdite te silleshe...
pasi mendoj se nese nje person e do
ben gjithcka per ta pasur ...
jo per ta humbur...

nuk dua te ndjehem me keq...
duhet te kthehem si mepar...
por pa dashuri dhe mbi te gjitha pa dhimbje...

sepse dua qe te jetoj cdo moment me njerzit qe me duan verte...

sh e bukur,mu duk e vertet NERIDA historia jote,se brenda saj permbante cdo ndjenje e nje te shkruajtur reale...suksese

sh te dhimbshme e te bukura historite iva_embelsira
e verter historia jote me bjonden DON_PABLO?
suksese...

histori te bukura por edhe yte dhimbshme

EH...HISTORIT E DASHURIS NUK MBAROJNE ......KETU DO TE GJENI DISA HISTORI REALE DHE TBUKURA MADJE DHE SHUM POEZI

(rosybledi@gjimnazistja.tk) (rosybledi@rosybledi.com)